? سفارش امام زمان (عج) به آیةالله نجفی مرعشی:
⚜سفارش فرمود: بر خواندن #قرآن و #نماز_شب
و فرمود:
? «ای سیّد! تأسف بر اهل علمی که عقیده شان انتساب به ما است و لکن این اعمال را ادامه نمی دهد
✅نقطهضعفهاى ما و راههاى نفوذ شيطانهاى جنّ و انس
?استاد علی صفایی حائری:
هر كس، از نقطه ضعفهايش ضربه مىخورد و با تعلّقهايش به اسارت مىرود.
اين نقطهضعفها، در عمل شكل مىگيرد؛ بهخاطر تحقيرها و فرصت ندادنها و يا توبيخهاى سنگين، انسان از عمل مىگريزد و مسؤوليت نمىپذيرد.
بهخاطر جهل به مراد و ارزشهاى آن، گرفتار ضعف اراده و تردّد و تحيّر مىشود. انسان بهخاطر ضعفها در معرفت و در محبّت و انگيزه ، به ناتوانى مىرسد. همانطور كه با تعارض انگيزهها و عشقها، گرفتار و متوقف مىشود.
پس از فهم عشق و حلّ تعارضها،باز در مرحلهى تمرين، كسانى كه از كارهاى كوچك آغاز نكردهاند و قدم به قدم پيش نيامدهاند، گرفتار مىشوند. درست مثل كودكى كه با عشق مىخواهد وزنهاى را بردارد؛ اگر شكست بخورد، مأيوس مىشود واگر موفّق بشود،به غرور مىرسد؛ كه بهخاطر ناشىگرى، شكست و ضربه، طبيعى است.
?استاد علی صفایی حائری:
خدايا!
نم نم باران به مىخواران خوش است رحمت حق بر گنه كاران خوش است
خدايا! به دليل همين آتشى كه ما به خرمنهامان زديم،
خدايا! به خودت قسم، به حق خودت قسم كه به همه گرفتارها رحم كن. اگر همهّ عوالمت را به تك تك آنها بدهى از تو كم نمىشود. واقعش اين است كمى نيست، در آنجا بخل هم نيست كه خودت گفتى:
«كَيفَ ينْقُصُ مُلْكٌ أَنَا قَيمُهُ»؛ مگر كم مىشود آن هستىاى كه من سرپرستش هستم.
خدايا! از تو كم نمىآيد، ما هم بدبختيم، محتاجيم، بر باد رفتهايم، خدايا! مىدانى همه توانمان را از بين بردهايم، الآن نمىفهميم چقدر بيچارهايم. يكى از رفقا هر جا مىرود هميشه مىنشيند، تكان هم نمىخورد و هيچ جنب و جوشى هم ندارد، اهل از كوه بالا رفتن هم نيست و چايى و قوريش را هم كنار دستش مىگذارد. ولى وقتى مىبيند آن طرفتر مرغ او را دارند مىخوردند مىخواهد حركت كند مىبيند بايد خيلى پا پيدا كند و با اين بىپايى نهايتا به عجز مىرسد. اينجاست كه مىگويى خدايا اگر من خودم هم نمىدانم چقدر بدبختم تو به فقر من، به عجز من و به بيچارگى من واقف هستى، تو كه از من به من مهربانترى، تو به فقر من، تو به جهل من، تو به عجز من رحم كن، اين حرفى است كه ديگر خدا هم جوابى ندارد كه به آن بدهد جز اينكه درِ رحمت خود را بر ما باز كند.
#ازدواج
استاد علی صفایی حائری
? حصار امن
من كه پيش از ازدواج در آتش شهوت مىسوختم امروز با خوانده شدن خطبه عقد و جارى شدن آن بر زبان عاقد، مثل آبى كه بر تمام اين آتش ريخته باشند ديگر هيچ احساسى نداشتم.
اين جريان تا جايى ادامه پيدا كرد كه با حيرت به خودم شك كردم و اين حالت سرد و بىميلىِ جديد، به سؤالى تبديل شد كه در نهايت چارهاى جز طرح مسأله نديدم.
وقتى خدمت حاج آقا رسيدم حال جديد خودم را بيان و اظهار نگرانى كردم.
ايشان در جواب گفت :
تو تا ديروز با شرايطى كه داشتى طعمه مناسب و خوبى براى شيطان به حساب مىاومدى و اين بود كه شيطان تمام توان و انرژى خودش رو براى دست يابى به اهدافش به كار مىبرد و تمامى درهاى ورود به سمت نابودى تو رو امتحان مىكرد و اين بود كه در تو شعله هاى شهوت، با برنامه ريزى او سر به آسمان مىگذاشتند، ولى امروز با تدبير تو و حصار امنى كه از ازدواج به دور خودت كشيدى، راههاى نفوذ شيطان رو بسته و اين كه از تو نااميد و دست از سرت برداشته و اين تو هستى كه با اين عملكرد صحيح به استغنايى در اين امر رسيدهاى، ولى اينها به اين معنا نيست كه او تا ابد تو را رها كنه، او با بسته ديدن راههاى موجود به دنبال راههاى نفوذ جديدى مىگرده كه تو در آينده با عملكردهات و نشان دادن نقطه ضعفهاى خودت به دست او مىدى و راه جديدى براى او باز مىكنى و اين اونه كه فعاليت خودش رو از نو آغاز مىكنه.
پس اين استغنا را غنيمت بشمار و با گامهاى صحيحى كه بر مىدارى اين فرصت دوباره را به او نده و نقطه ضعفى از خودت به جا نگذار.
« اگر شيطان از دريچه شهوت و غضب، از دريچه نفس و زينتهاى دنيا داخل مىشود و اظهار مىدارد: «لاَُغْوينَّهُمْ» و «لاَُزَيِّنَنَّ لهم »؛ كه هر آينه آنها را اغوا مىكنم و براى آنها زينت مىبخشم، پس بايد با محبت خدا و با بصيرت و معرفت، راه شيطان را بست و هم زمان به تأمين نيازها پرداخت و به ازدواج و تشكيل خانواده روى آورد، تا با انس و عاطفه و كانونهاى گرم خانواده از اغوا و فريب شيطان جلوگير شد و به تربيت و سازندگى آنها پرداخت، تا بحران عاطفه و فشار جنسى و گرفتارىها، طعمه براى دشمنان قسم خورده فراهم نسازد و فرزندان گرفتار اسلام را در دست كفر و الحاد و فساد و تباهى و خود فروشى و وطن فروشى، اسير ننمايد. روابط متكامل زن و مرد، ص: 11 »
? رد پای نور در خاطرات من
?
✅اِنّا للّهِ و انّا الَيْهِ راجِعُونَ
?استاد #علی_صفایی_حائری:
اِنّا للّهِ و انّا الَيْهِ راجِعُونَ. ما براى خدا هستيم. از آنِ او هستيم. از آنِ او. نه براى هوسها و حرفها و جلوهها… ما براى او هستيم و اين است كه به سوى او باز مىگرديم و دادهها را در راه او مىريزيم.
ما براى او هستيم و او جهت حركت ما و هدف ما و بازگشت ماست.
هركس كه داراست؛ داراى نعمتى، ثروتى، قدرتى، همتى، فكرى و انديشهاى، داراى قلمى، قدمى، درمى… هر كس كه داراست مسئول است كه آنچه كه داشته كجا خرج كرده و براى چه مصرف كرده و به سوى كه بازگردانيده.